سلام . قلم شیوایی دارید شیوا خانم . اما مطلب قبلی تان کمی ناعادلانه بود . تغییر خوب است . یعنی به طور کل الزامی است . شاید آن وقتها که بقالی بود و سوپری نبود ، این همه جمعیت هم نبوده است . شاید این هندوانه های بزرگ و آبدار کیلویی 400 تومان نبوده است و خیلی شاید های دیگر . باید گذاشته گذشته برود . باید به آینده چشم دوخت . از گذشته فقط باید درس بگیریم درش زندگی نکنیم . موفق باشید .
این پست منو یاد تولد ۱۷سالگی خودم انداخت !
دقیقا روز تولدم به دوچرخه دعوت شده بودم!
سلام خانم حریری!
چه خوب که به روز کردید،خیلی منتظر بودم!
به من سر بزنید، یادتان نرود!
ممنون....
سلام . قلم شیوایی دارید شیوا خانم . اما مطلب قبلی تان کمی ناعادلانه بود . تغییر خوب است . یعنی به طور کل الزامی است . شاید آن وقتها که بقالی بود و سوپری نبود ، این همه جمعیت هم نبوده است . شاید این هندوانه های بزرگ و آبدار کیلویی 400 تومان نبوده است و خیلی شاید های دیگر . باید گذاشته گذشته برود . باید به آینده چشم دوخت . از گذشته فقط باید درس بگیریم درش زندگی نکنیم . موفق باشید .
ناتالیا گینزبورگ...
نویسنده محشریه...
من ازش یه مجموعه داستان خوندم که کارای نوجوونیش بود و الفبای خانواده رو...
و اولین کتابی که من از او خوانده ام.
دوست دارم دوباره بخوانمش. حتماٌ حس متفاوتی دارد بعد از این همه سال.