بیرون

 تیغ موذی آفتاب و

              تن چاک خورده‌ی خاک

.

من

ایستاده بر لب جاده

لب‌‌های داغمه بسته و

                  چشم‌های مات

.

هیچ غباری

سم‌ضربه‌ی هیچ سواری

هیچ

.

زخمی است بر دلم

بر چهره‌ام

تنم

با دردی یکنواختِ تکرارشونده

.

چرا باران نمی‌بارد؟