بیهیچ دلیل و سابقهای راه پرمشغلهی زندگیات را کج کردی و آمدی به من یک تکه نان، یک گل میخک، یک لبخند با چشمهای گرم زندگیکردهات تعارف کردی.
پرویز دوایی- از یک نامه